O książce: 2015 / Władimir Sołowjow znał Józefa Brodskiego z czasów leningradzkich. Tom ten – będący efektem półwiecza pracy pamiętnikoznawczej, podczas której autor napisał dziesiątki artykułów, esejów i książek o Brodskim – ukazuje przeszywająco bolesny kamerton jego życia i losu. Nie triumf, ale tragedia, która się wydarzyła crescendo w poezji. Ta rocznicowo-antyrocznicowa książka – z okazji 75. rocznicy urodzin wielkiego tragicznego poety naszej epoki – daje obszerny portret Brodskiego i jednocześnie klucz do tajemnic i tajemnic jego twórczości, choć imię jednego z jego autorka jest na okładce i tytule, nie do pomyślenia jest bez Eleny Klepikowej – na wszystkich etapach powstawania książki, a nie tylko w rozdziałach przez nią osobiście napisanych. Podobnie jak w przypadku poprzedniej książki o Dowłatowie, także i tej o Brodskim w dużym stopniu przyczyniła się moja przyjaciółka, wspaniała fotografka i artystka Natasza Szarymowa. Redaktorem graficznym tej książki w Nowym Jorku był utalentowany fotograf Arkadij Bogatyrew, którego fotografie i kolaże stały się jej ozdobą. Jestem także wdzięczny za pomoc i wsparcie na różnych etapach pracy Belli Bilibinie, Siergiejowi Bravermanowi, Siergiejowi Winnikowi, Saszy Grantowi, Lenie Dowłatowej, Jewgienijowi Jewtuszenko, Władimirowi Kartsewowi, Giennadijowi Katsowemu, Ilji Levkovowi, Maszy Savushkinie, Jurijowi Seredie, Eugene’owi (Evgeniyowi ) Solovyov, Michaił Freidlin, Naum Tselesin, Iza Shapiro, Natasha Shapiro, Michaił i Sarah Shemyakin, a także moi stali asystenci w zbieraniu informacji X, Y i Z, którzy wolą pozostać w cieniu - bezimienni.